ceny rynkowe
Encyklopedia PWN
ekon. jeden z głównych typów gospodarek, wyróżnianych ze względu na rodzaj regulacji procesów gospodarczych.
ekon. nazwa wprowadzona przez A. Müller-Armacka 1948 na oznaczenie wywodzącej się z ordoliberalizmu doktryny ekonomicznej realizowanej przez L. Erharda w Niemczech Zachodnich po II wojnie światowej.
ekon. sytuacja na rynku, w której wielkość podaży danego dobra przewyższa wielkość popytu, a cena tego dobra jest wyższa niż cena równowagi rynkowej;
ekon. zjawisko polegające na przywracaniu naruszonej równowagi rynkowej przez zmiany ilości podaży danego dobra (dostosowania ilościowe), przy zachowaniu dotychczasowego poziomu cen albo bardzo nieznacznych jego zmianach;
ekon. miara produkcji wytworzonej w danym czasie za pomocą czynników produkcji należących do obywateli danego kraju (niezależnie od miejsca ich użycia), wyrażona w cenach tych czynników; inaczej — produkt narodowy netto (PNN) w cenach czynników produkcji.
